استعمال دخانیات و ام اس
مطالعات زیادی نشان داده است که مصرف دخانیات (به هر شکل سیگار- پیپ – قلیان … مترجم ) خطرات جدی برای سلامت محسوب می شوند. این افراد استعداد بیشتری برای ابتلا به سرطان ریه، بیماریهای قلبی، ریوی دارند. مادرانی که در دوره بارداری سیگار می کشند، دارای نوزادهائی با وزن پائین تر از طبیعی خواهند بود. سطحی بودن تنفس، استعداد برای عفونت های ریوی و بی نظمی در ریتم قلب، همگی از نتایج مصرف دخانیات است که در عین حال می تواند، یک ناتوانی خفیف را در فرد مبتلا به ام اس تبدیل به ناتوانی شدید نماید. از طرفی، خطرات ناشی از آتش سوزی نیز به این معضلات اضافه میشود وقتی که یک فرد سیگاری، ضعف یا عدم تعادل هم داشته باشد.
سیگار ممکن است احتمال بروز ام اس را افزایش دهد و ممکن است سرعت پیشرفت بیماری را نیز بالا ببرد
علاوه بر اینکه سیگار تهدید کننده سلامت و ایمنی عمومی است، شواهدی وجود دارد که ارتباطات بین سیگار با شروع و بدتر شدن بیماری ام اس را نشان می دهد. در مطالعه ای که نتایج آن در سال ۲۰۰۳ به چاپ رسید، ریسک ابتلا به ام اس در بین افراد سیگاری بالاتر بود ( در مقایسه با افرادی که هرگز سیگار نکشیده بودند). مطالعه ای دیگرکه در سال ۲۰۰۵ منتشر شد ارتباط بین سیگار و احتمال بروز ام اس را نشان داد و بیان کرد که سیگار ممکن است خود یک فاکتور مستعد کننده برای تبدیل نوع بدتر شونده – بهبود یابنده ام اس (RRMS) به نوع پیشرونده ثانویه باشد. ( SPMS )
از طرفی سیگار ممکن است بطور موقتی کارآئی سیستم مغز و اعصاب را کاهش دهد
اگرچه نمیتوان در این مورد اظهار نظر قطعی کرد ( بدلیل کافی نبودن مطالعات ) اما بر اساس شواهد موجود، این احتمال وجود دارد که کشیدن حتی یک نخ سیگار بطور موقتی ممکن است ناتوانی فرد را افزایش دهد.