باروری در ام اس
بیماری ام اس اثر مستقیم روی باروری (چه در جنس مذکر و چه در جنس مؤنث) ندارد و بر طبق مطالعات انجام گرفته احتمال حاملگی خارج رحمی، سقط جنین و یا نوزاد مرده را افزایش نمی دهد. با اینحال مشکلات جنسی در ۹۰-۵۰% بیماران ممکن است روی دهد. این مشکلات می تواند بدلیل ناتوانی های حرکتی ،بی اختیاری ادرار یا مدفوع، و مشکلات نعوذ روی دهد و خود می تواند منشأ مشکلات روانی باشد. از طرفی خانم هایی که با داروهای شیمی درمانی درمان می شوند ممکن است دچار اختلالات قاعدگی و عقیمی شوند. اما صرف نظر از این مسئله، خانم های ام اس، تخمک گذاری نرمال ماهیانه دارند و توانائی باردار شدن را مانند خانم های دیگر دارا هستند.
در مورد راههای جلوگیری از بارداری، باید گفت که افراد مبتلا به ام اس مانند سایر افراد جامعه می توانند با مشورت کارشناسان مربوطه از وسائل مختلف پیشگیری از حاملگی مانند قرص ها، Iud، و غیره استفاده نمایند.
همچنین در مورد وراثت ام اس باید گفت، ام اس به طور مستقیم به ارث نمی رسد، با این وجود در مطالعات مختلف استعداد خانوادگی برای ابتلا به این بیماری نشان داده شده است. این بدین معناست که خواهر و برادرها یا سایر خویشاوندان نزدیک احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند، اگر چه بیش از ۸۰% بیماران مبتلا به ام اس، خیشاوندان نزدیک مبتلا به ام اس ندارند.

بارداری در ام اس
حاملگی، زایمان و میزان بروز عوارض در نوزاد ی خانم مبتلاء به ام.اس هیچ تفاوتی با افراد طبیعی ندارد. تا کنون هیچگونه شواهدی دال براینکه ام.اس باعث اختلال در باروری شود وجود ندارد. همچنین میزان بروز سقط های خودبخودی و تولد جنین مرده، مثل سایر افراد طبیعی می باشد. خوشبختانه با انجام مطالعات وسیع ثابت شده است که باور غلط گذشته مبنی براینکه حاملگی باعث بدتر شدن بیماری ام.اس می شود اصلاً صحت ندارد. حتی اخیراً مطرح شده است که حاملگی با سیر بهتر بیماری در آینده مرتبط است .